Genoeg is genoeg: Wanneer sta jij op?

De afgelopen dagen staat het nieuws vol van de voetbalwereld en discriminatie. Vanwege discriminatie gericht op Moreira, besloot scheidsrechter Laurens Gerrets om de wedstrijd te stoppen. Een duidelijk signaal om aan te geven dat de maat vol is. “genoeg is genoeg’ was het statement van Oranje en de KNVB baas. Het laatste woord is hier zeker niet over gezegd. En dat is maar goed ook. Maar hoe gaat dit op de werkvloer? Wanneer sta jij op als er iets gebeurt dat niet door de beugel kan? En wanneer trek je als directie en management de grens?

Hoe integer ben jij?

Een tijd geleden was ik in een organisatie waar in kleine subgroepen het thema integriteit aan de orde kwam. In subgroepen kregen we de vraag wat je zou doen als een goede collega van je, iets zou doen dat eigenlijk niet door de beugel kon. Deze vraag riep veel gespreksstof op. Voor lang niet iedereen was het vanzelfsprekend om een expliciet standpunt in te nemen en de collega aan te spreken op zijn of haar gedrag. Waarom niet? ”Ja, je moet ook door in je werk met diezelfde collega”, “En wat als het je leidinggevende betreft?”

Ditzelfde dilemma blijkt te spelen in organisaties waar me-too situaties zich voordoen. Soms is al jaren bekend dat een hoog geplaatst persoon zich misdraagt of niet integer is en respectvol omgaat met collega’s. Het duurt dikwijls heel lang voordat de mensen die te maken krijgen met dit gedrag, dit melden. Ze schamen zich, want wie weet hebben ze het zelf uitgelokt? Dikwijls is er een machtsverhouding en staat potentieel je positie op het spel. Ook blijkt dat wanneer mensen in de omgeving signalen zien, ze dikwijls niets zeggen. Sterker nog: soms oordelen. Of dat de signalen die worden gegeven door collega’s, niet actief worden opgepakt. Zo blijkt ook uit een uitzending over Me-Too van Brandpunt over de Me Too-zaak rondom dirigent Leusink.

Wat doe jij als omstander?

En wat doe jij als omstander? Wat doe jij als collega wanneer je ziet dat een collega zich misdraagt? Houd je je mond? Of laat je van je horen? In dezelfde Brandpunt-uitzending pleit psycholoog en hoofd van Centrum voor seksueel Geweld van UMC, Iva Bicanic ervoor om in de aandacht vooral ook te richten op omstanders. “Als we doen wat we nu doen, namelijk oordelen, is het niet veilig en zullen mensen zich niet melden bij misstanden. Het is onze verantwoordelijkheid om dat te veranderen”, zegt ze.

Spreek jij je uit?

Spreek jij je uit op de werkvloer?

Voor jezelf als iemand iets doet dat niet ok is,

of richting collega’s als iets echt niet door de beugel kan?

Ben jij bereid je nek uit te steken en verantwoordelijkheid te nemen?

Hoe ga je hier als management en directie mee om in je eigen organisatie?

Durf je als directie, leidinggevende of als collega een grens te stellen?

Onze kinderen leren we dat dingen soms niet mogen. Ze moeten in het strafhoekje zitten als ze iets doen wat niet mag, zo leren we van ‘de Nanny’. Klaarblijkelijk verschuiven de normen soms als we volwassen zijn. Het beste voorbeeld zijn we nog steeds zelf.