Wat doe je als je bent gestart met een baan waarvan je dacht dat je er helemaal je ei in kwijt kon, en dat blijkt niet zo te zijn? Eerst ga je het gesprek aan over de dingen waar je tegen aan loopt, je kijkt naar nieuwe mogelijkheden en kijkt hoe je op andere manieren toch dat kunt toevoegen wat je wilt. Maar wat doe je als je merkt dat ook dat niet leidt tot ‘met plezier naar je werk gaan?’ In een periode waarin ik een opleiding volgde tot ‘werkgelukdeskundige’, en met mensen in gesprek was over plezier in het werk en het belang van werkgeluk, kon ik niet anders dan ook nadenken over hoe het zat met mijn eigen werkgeluk.

Bezinnen en nadenken

Maandenlang heb ik nagedacht, de boel op z’n kop gekeerd en gedacht over hoe ik dingen anders kon aanpakken. En toen kwam het moment van evaluatie. Dat moment dwong me om in de spiegel te kijken en te bedenken wat ik zelf wilde met mijn baan. Ik kon niet anders dan concluderen dat ik er niet gelukkig van werd. Ondanks het superfijne en leuke team waaraan ik leiding gaf. Want eerlijk is eerlijk. Ik gaf leiding aan een heel mooi team communicatie professionals. Ik heb alleen meer nodig dan alleen een team professionals om te bouwen aan de communicatie van de toekomst voor een organisatie. En ik had onvoldoende het gevoel dat de tijd rijp was om te bouwen aan communicatie samen met de organisatie. Ik sprak mijn twijfels uit.

Na enige weken op reis te zijn geweest, was mijn inzicht nog steeds hetzelfde. Sterker nog, ik realiseerde me meer dan eens dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven en loopbaan. Een soort situatie van ‘duurzame inzetbaarheid’ zeg maar. En ik weet ook dat ik mijn werk door de bank genomen altijd enorm leuk vind en er veel energie van krijg. Nu gebeurde er iets anders. Soms kan het zo zijn, dat een werkomgeving op een bepaald moment niet goed past. Dat is heel jammer, en tegelijk ook niet onoverkomelijk.

Hart volgen

Ik ben heel blij dat ik destijds toen ik startte met deze baan als hoofd communicatie, mijn hart heb gevolgd om leiding te geven aan een communicatieteam in een omgeving waarvan ik dacht dat die me heel goed zou passen. De enige manier om er achter te komen of iets past, is door die uitdaging aan te gaan. Geleidelijk aan merkte ik dat op dit moment, deze werkomgeving me niet goed past. Dat ik er mijn passie en liefde voor mijn vak onvoldoende in kwijt kan. Tegelijk ben ik blij dat mijn werkgever en ik elkaar de kans hebben gegeven om samen te werken en met elkaar in zee te gaan.

Kiezen voor werkgeluk

Met pijn in mijn hart laat ik een heel mooi team en een heel mooie organisatie achter. En gun ik mezelf de ruimte om opnieuw te kijken naar wat me op dit moment wel past. En kies ik voor mijn werkplezier en werk waar ik helemaal voor kan gaan. Voorlopig ga ik verder vanuit mijn eigen bedrijf waarin ik organisatie en mensen help met verandermanagement, interim management, bedrijfsantropologie, coaching & training. Hoe het er precies uitziet? Dat zal de komende periode vorm krijgen. Best spannend, maar het voelt als een goede keus.

En hoe staat het met jouw werkgeluk?

Hoe is het met jouw werkplezier, en jouw werkgeluk? Volg jij je hart, en doe je de dingen waar je gelukkig van wordt? Mocht dat niet zo zijn, bedenk je dan dat je altijd een keus hebt. En elke dag opnieuw een keus kunt maken. En bedenk je ook dat er altijd iets nieuws komt. Een ‘nee’ voor het een, is een ‘ja’ voor iets anders. Gun jezelf de ruimte om te doen waar je warm voor loopt en waar je hart van overloopt. Het leven is te kort om dingen te doen die je niet passen.

Heb je behoefte aan coaching, training of advies bij jouw keuzes of die van je organisatie? Laat het me weten.